Ĝi estas sufiĉe garantiita, ke post la vortoj buleo (bonvenon) kaj vinaka (bonvolu), la du vortoj, kiujn vi aŭdos pli ofte ol iuj aliaj dum vizito al Fiĝioj, estas " Isa Lei". Tio estas ĉar ili estas la titolo al la bela kanto adiaŭi, ke Fiĝioj kantas viziti vizitantojn.
Melodaj kaj inspirantaj, ĝiaj dolĉaj notoj altiĝas en tavoloj de himnoj. Fijianoj multe praktikas kantadon dimanĉe en la preĝejo (atentu servon por la melodiaj harmonioj), kaj ilia adiaŭta kanto estas certa por veki emocion.
" Isa Lei" estas kantita en Fiĝio, kaj estis registrita en 1967 fare de la aŭstraliaj popularaj kantistoj The Seekers pri ilia albumo "Roving With the Seekers". Jen angla traduko:
Jes, Isa vi estas mia sola trezoro;
Ĉu vi devas lasi min, tiel soleca kaj antaŭvido?
Ĉar la rozoj perdos la sunon ĉe la mateniĝo,
Ĉiu momento mia koro por vi estas sopiras.
Isa Lei, la purpura ombro falanta,
Malĝoja morgaŭ mateniĝos mia doloro;
Ho, ne forgesu, kiam vi estas malproksime,
Grandvaloraj momentoj apud kara Suva.
Isa, Isa, mia koro plenigxis de plezuro,
De la momento mi aŭdis vian bonan saluton;
"Meze de la sunbrilo, ni kune pasigis la horojn,
Nun tiel rapide tiuj feliĉaj horoj estas vantaj.
Isa Lei, la purpura ombro falanta,
Malĝoja morgaŭ mateniĝos mia doloro;
Ho, ne forgesu, kiam vi estas malproksime,
Grandvaloraj momentoj apud kara Suva.
Aŭ la oceano vokas vian insulon hejmen,
Feliĉa lando, kie rozoj floras en splendo;
Ho, se mi povus vojaĝi tie apud vi,
Tiam eterne mia koro kantus en ravo.
Isa Lei, la purpura ombro falanta,
Malĝoja morgaŭ mateniĝos mia doloro;
Ho, ne forgesu, kiam vi estas malproksime,
Grandvaloraj momentoj apud kara Suva.
Deer
Donna Heiderstadt estas verkisto kaj redaktisto de sendependa vojaĝado bazita en Novjorko, kiu pasigis sian vivon persekutante siajn du ĉefajn pasiojn: skribi kaj esplori la mondon.
Redaktita de John Fischer